Μια ακόμη θερινή περίοδος ολοκληρώνεται με τη γραμμή Ραφήνας - Μαρμαρίου να διατηρεί τα σκήπτρα των υπερβολικών χρεώσεων σε σημείο που σε ορισμένα χρόνια ή μια ξαφνική ανηφόρα στα καύσιμα, θα έρθει αντιμέτωπη με θέματα βιωσιμότητας.
Μπορεί ψυχολογικά να μας αρέσει να βλέπουμε οι γραμμές μας να αναβαθμίζονται με νεώτερα και μεγαλύτερα σκάφη (αν και τα υπάρχοντα είναι του 1980 και του 1987) ωστόσο πρέπει να είμαστε και πρακτικοί. Τι σημαίνει πρακτικός; Πολλά πράγματα, ένα εκ των οποίων είναι ότι μια τετραμελής οικογένεια με ΙΧ δεν μπορεί να χρειάζεται τα διπλάσια χρήματα σε σχέση με το Αγία Μαρίνα - Νέα Στύρα.
Όταν ο ναύλος είναι τόσο υψηλός, δίχως καν ορισμένα δρομολόγια με ειδική τιμή όπως συμβαίνει στο Λαύριο-Κέα, αυτό αποτελεί έναν αποτρεπτικό παράγοντα σε πιθανούς επισκέπτες.
Η διαφορά του τιμολογίου ανάμεσα στα Στύρα και το Μαρμάρι αναδεικνύουν ακριβώς και τη διαφορά των πλοίων, διαφορετικά σκάφη, διαφορετικά standards, λιγότερο πλήρωμα.
Πχ το "Πανόραμα" θα μπορούσε άνετα να εξυπηρετεί τη γραμμή της Ανδρου και αν υπήρχαν οι υποδομές, με ενδιάμεση στάση στην Κάρυστο (θα αναφερθούμε ξεχωριστά). Είναι μεγάλο καράβι και δεν μπορεί να σταθεί στη συγκεκριμένη γραμμή δίχως ακριβό εισιτήριο.
Η ιστορία το έχει διδάξει. Πλοία όπως το "Κάρυστος" και ο "Παπαδιαμάντης", δηλαδή μικρά, που καίνε λίγο και μικρότερες απαιτήσεις, μπόρεσαν να σταθούν για χρόνια στη γραμμή. Όσοι δοκίμασαν την υπέρβαση, δεν είχαν επιτυχία.
Ας θυμηθούμε το "Εξπρες Κάρυστος" που ήρθε με πολλά όνειρα και απέτυχε παρά τις μεγάλες βλέψεις να εξυπηρετεί Μαρμάρι, Κάρυστο και Κέα. Το πλοίο αυτό εκτοπίστηκε από το τότε 15ετιας "Μαρμάρι Εξπρές" που το Πάσχα του 2000 μείωσε το χρόνο του δρομολογίου από 1 και 15' σε μόλις 50 λεπτά. Μέχρι που η έλευση του "Εύβοια Σταρ" και η ανάγκη για οικονομία αύξησαν πάλι το χρόνο του ταξιδιού.
Το "Μαρμάρι Εξπρές" έφυγε για το Λαύριο όταν η ίδια εταιρεία (Αλιφραγκής) έφερε το Αρτεμισία στη γραμμή, που και αυτό πριν λίγα χρόνια πουλήθηκε για να καταλήξει στη γραμμή Ρόδος-Σύμη ως Παναγία Σκιαδενή.
Αντίθετα πλοία όπως το "Κάρυστος" ήταν ιδανικά για τη γραμμή του νότιου Ευβοϊκού. Δεν είναι τυχαίο ότι το παλιό μας γνώριμο στη Ραφήνα ως "Χρυσή Αμμος Ι" και μετέπειρα "Κύθνος", πλοίο του 1972 ταξιδεύει στο Λαύριο ως Μακεδών (άψογα συντηρημένο) και μπορεί να κάνει προσφορές που σε σύγκριση με το Μαρμάρι για ορισμένα δρομολόγια είναι σχεδόν 40% χαμηλότερα.
To κόστος μετάβασης σε ένα μέρος αποτελεί βασικό παράγοντα για τον υποψήφιο επισκέπτη. Η δε Κάρυστος έχει τη μαγική ιδιότητα, όσους την επισκέπτονται, να τους αιχμαλωτίζει και τα επόμενα χρόνια.
Πώς όμως θα φέρουμε πιο πολύ κόσμο ώστε να κινηθεί περισσότερο η αγορά (κι ενδεχομένως να δώσει κι αυτή καλύτερες τιμές στους πελάτες λόγω υψηλής κίνησης σε μια εποχή οικονομικής δυσπραγίας) όταν το κόμιστρο της πιο βολικής Ραφήνας είναι τσουχτερό; Τα περίπου 100 ευρώ πήγαινε-έλα για μια μέση ελληνική οικογένεια είναι σημαντικό κόστος. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ταξίδι μας κάπου δεν ξεκινά από όταν φθάσουμε στον προορισμό αλλά από το ξεκίνημα.
Εν κατακλείδι η ακτοπλοϊκή σύνδεση της Νότιας Εύβοιας και οι δυνατότητες θα πρέπει να επανεξεταστούν με βάση τις ιδιαιτερότητες, τις ανάγκες της περιοχής μας και την τουριστική παράμετρο όπου έχουμε ακόμη σημαντικά πεδία δράσης.
Του Σ.Χ.Μ.
για το ikarystos.gr
σε μια κουβέντα για το εισιτήριο στο δημαρχείο Μαρμαρίου επί Μανώλη, ο εκπρόσωπος της εταιρίας μας είχε πει ότι πρέπει να είμαστε χαρούμενοι που η Νότια Εύβοια έχει τόσα λιμάνια και δρόμο, ενώ άλλα νησιά με πολύ περισσότερο τουρισμό, έχουν ένα λιμάνι. Στην πίεση μας για μείωση στο εισιτήριο άφησε να εννοηθεί ότι με το τέλος του δρόμου για Στύρα, έτσι και αλλιώς ο κόσμος θα προτιμά τα Στύρα και θα σταματήσει η γραμμή Ραφήνα Μαρμάρι και ότι και φτηνό είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι για ανάρτηση ,απλά προς ενημέρωση.