«Θάσος - Καστριανί Κέας - Παπαδιαμάντης» - Το καλοτάξιδο βαποράκι και ο πρωταγωνιστικός του ρόλος σε μια μεγάλη ακτοπλοϊκή τραγωδία μια παγερή νύχτα του 1983

φωτο από: http://www.shipspotting.com/gallery/photo.php?lid=147731

Ένα διαφορετικό πλοίο με τη δική του όμορφη γραμμή και σχεδίαση έμελλε να καθελκυστεί στα ναυπηγεία Ζέρβα το 1968 για λογαριασμό της "Ναυτικαί Επιχειρήσεις Θάσος Ε.Π.Ε.".

Ο χρήστης Roi Baudoin από το φόρουμ nautilia είχε δημοσιεύσει παλαιότερα σπάνιο ιστορικό υλικό από τον Ιταλό καραβολάτρη από τη Νάπολη της Ιταλίας. Η φωτογραφία προέρχεται από το περιοδικό "ΑΡΓΩ" εκείνης της εποχής.

Από το περιοδικό "ΑΡΓΩ"
"ΘΑΣΟΣ" :
ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΟΝ ΕΠΙΒΑΤΗΓΟΝ
ΚΛΕΙΣΤΟΥ ΤΥΠΟΥ

Καθελκύσθη εκ των Ναυπηγείων Ζέρβα

Ένα ακόμα επίτευγμα της μικράς ναυπηγοβιομηχανίας του Περάματος αποτελεί και η πραγματοποιηθείσα την 5ην Αυγούστου, εκ των ναυπηγείων "Θ. Ζέβα και Υιών Ο.Ε." καθέλκυσις του επιβατηγού - οχηματαγωγού, κλειστού τύπου, "Θάσος", το οποίο κατεσκευάσθη δια λογαρισμόν της εταιρείας "Ναυτικαί Επιχειρήσεις Θάσος Ε.Π.Ε." εκπροσωπουμένης υπό των κ.κ. Κ. Μπογδάνη, Ιω. Ζαχάρη, Θ. Αναστασιάδη.

Το "Θάσος", εκ των πρώτων επιβατηγών - οχηματαγωγών, τα οποία ναυπηγούνται εις την χάραν μας φέρει ναυπηγικάς γραμμάς υπό ακτοπλοϊκού επιβατηγού σκάφους, σχήματος V, και χαρακτηρίζεται, δια τα ελληνικά κατασκευαστικά δεδομένα ως πλοίον με πολλάς καινοτομίας.

Η νέα αυτή επιβατηγός μονάς πρόκειται να εξυπηρετήσει την τακτικήν σύνδεσιν μεταξύ Καβάλας και Θάσου, και θα καλύψη κενόν της τοπικής ακοπλοΐκής συγκοινωνίας , η οποία κρίνεται ανεπαρκής δια τας υφισταμένας ανάγκας μιας εξελισσομένης τουριστικής περιοχής.

Τα σχέδια και αι μελέται του σκάφους εξεπονήθησαν εκ του ναυπηγικού γραφείου των κ.κ. Ιω. Κουϊμάνη και Χρ. Σιμοπούλου."

Το "Θάσος" είχε μήκος 54 μέτρα, πλάτος 8,5 μέτρα και ύψος 3,60!

Το http://30xronia.blogspot.com δημοσιεύσει μια φωτογραφία του ΘΑΣΟΣ το 1968 στα πρώτα του δρομολόγια από την Καβάλα και πριν τη μετασκευή που ακολούθησε αργότερα στα πλαϊνά με το κλείσιμο μέρους του εξωτερικού καταστρώματος.

Ωστόσο το πλοίο δεν ήταν γραφτό να στεριώσει στην Καβάλα και κατέβηκε ως ΘΑΣΟΣ στη Ραφήνα για να εξυπηρετήσει τις γραμμές του Νοτίου Ευβοϊκού με μεγάλη επιτυχία και συνέπεια για σχεδόν 20 χρόνια.

Όπως αναφέρει ο capten4 στο φόρουμ nautilia από τη γέφυρά του πέρασε και ο Γιάννης Μιλιλής. Προσωπικά το θυμάμαι με καπετάνιο τον Περουλάκη στα τέλη της δεκαετίας του 1980 ενώ σε ένα δρομολόγια γύρω στις αρχές Αυγούστου του 1989 ήρθαμε από τη Ραφήνα με το πλήρωμα να εκμεταλλεύεται και το παραμικρό εκατοστό για να χωρέσει και το τελευταίο αμάξι και να μπορεί να κλείσει ο καταπέλτης.

Μια άλλη πάλι φορά και ενώ το πλοίο έδενε στην Κάρυστο, ένας οδηγός φορτηγού έβαλε μπροστά την νταλίκα, άρχισε να μαρσάρει κι επικράτησε ο χαμός με επιβάτες που είχαν κατέβει στο γκαράζ για να αποβιβαστούν.

Το ΘΑΣΟΣ μετονομάστηκε το 1973-1974 σε ΚΑΣΤΡΙΑΝΙ ΚΕΑΣ οπότε και πέρασε στο Λεβαντάκη της "Καστριανή Ναυτιλιακή & Τουριστική" εξυπηρετώντας εκείνη την εποχή και το νησί της Κέας με σύνδεση από τη Ραφήνα.

Ημερομηνία ορόσημο για την ιστορία του πλοίου ήταν η 24η Φεβρουαρίου του 1983 όταν δυσμενείς καιρικές συνθήκες έπληξαν τη χώρα.

Το ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ με υπογραφή του καπετάνιου του απέπλευσε με απαγορευτικό από τη Ραφήνα γεμάτο φορτηγά και βυτία. Όταν το πλοίο έφτασε στον Κάβο Μαντέλο έλαβε επικίνδυνη κλίση λόγω μετατόπισης ενός βυτιοφόρου και στη συνέχεια ακολούθησε έκρηξη που έγινε ορατή μέχρι την Κάρυστο.

Το ΚΑΣΤΡΙΑΝΙ ΚΕΑΣ με πλοίαρχο τότε το Μιλιλή έσπευσε κατευθείαν στο σημείο για να συνδράμει στην έρευνα και διάσωση που έγινε κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες.

Ενδιαφέρουσα ιστορική πληροφορία σύμφωνα με τον capten4 είναι ότι το ΚΑΣΤΡΙΑΝΗ ΚΕΑΣ είχε αποπλεύσει το ίδιο απόγευμα ΜΕΤΑ το ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ από Ραφήνα, άρα το πέρασε στο δρόμο. Επειδή δεν ήταν και το ταχύτερο μάλλον κάποιο πρόβλημα είχε το ΑΥΓΗ γι αυτό και ο καπταν Αντώνης δεν ήθελε να αποπλέυσει και πιέστηκε. Σύμφωνα με τις εγγραφές των Λιμεναρχείων το ίδιο πρωί είχε κάνει το δρομολόγιο Άνδρος - Ραφήνα σε περίπου πέντε ώρες! Αξίζει να σημειωθεί ότι το ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ δεν ήταν ένα παλιό πλοίο, άρα μάλλον κάτι άλλο αντιμετώπιζε.

Το ναυάγιο του ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ έβαλε την αρχή του τέλους για τον άρχοντα των Κυκλάδων και τις Γραμμές Ηπειρος του Αυγουστή Πολέμη στη Ραφήνα που ολοκληρώθηκε μετά το καλοκαίρι του 1984.

Στη συνέχεια το ΚΑΣΤΡΙΑΝΙ ΚΕΑΣ θα περάσει στο Γιώργο Γούτο και λίγο αργότερα θα μετομαστεί σε ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ βαμένο στα πράσινα.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ο ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ θα πουληθεί και θα εγκαταλείψει μετά από 20 και πλέον χρόνια την Κάρυστο και τη Ραφήνα. Θυμάμαι που τον συνάντησα δεμένο ως ΑΛΚΗΣΤΙΣ στη Ρόδο το καλοκαίρι του 1993 με πολύ μεγάλη μου απογοήτευση.

Μετά από κάποια χρόνια το πλοίο κατέληξε παροπλισμό στις ντάνες της Ελευσίνας, άρχισε να ρημάζει, να παίρνει κλίση μέχρι που κάποια στιγμή βυθίστηκε λίγο παραπέρα από το σημείο από το οποίο ξεκινούσε κάποτε το ενδιαφέρον ταξίδι του.

Ο capten4 το ανήρτησε στο nautilia σε μια ιστορική φωτογραφία στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Δεμένο στη Ραφήνα δίπλα στο άτυχο ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Εκείνη την ώρα προσεγγίζει το ΧΡΥΣΗ ΑΜΜΟΣ Ι, που ξαναείδαμε αργότερα στη Ραφήνα ως ΚΥΘΝΟΣ να οργώνει με το Γιώργο Γούτο όλο το Αιγαίο και που σήμερα ως ΜΑΚΕΔΩΝ συνδέει Κέα-Κύθνο με το Λαύριο, ενώ πιο πίσω φαίνεται να έρχεται το ΑΝΝΑ Λ. που πέρασε κι αυτό ένα φεγγάρι από το νότιο Ευβοικό.

Ο Nicholas Peppas από το nautilia μας θυμίζει τα δρομολόγια στις 3/10/1976. Τότε που στην Κάρυστο είχαμε τρία πλοία.

Ο T.S.S. APOLLON από το ίδιο φόρουμ σε μια κλασική φωτογραφία της Polaroid τον Αύγουστο του 1973 πριν τον απόπλου από Ραφήνα για τα Νέα Στύρα.

Ο ΒΙΚΤΩΡ ΧΙΩΤΗΣ στο nautilia μας δείχνει τον ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ στη φωτογραφία. Δεδομένου ότι διακρίνουμε πίσω το ΚΑΡΥΣΤΟΣ 2 και το ΚΑΣΤΡΙΑΝΙ έχει αλλάξει όνομα η φωτογραφία πρέπει να είναι μεταξύ 1985-1986.

Μια όμορφη νοσταλγική φωτογραφία από το παλιό καρνάγιο της Καρύστου στη παραλία και δίπλα στο λιμάνι το καράβι ''Θάσος'' που μετά άλλαξε ονομασία και έγινε '' αστριανή - Κέας"). Δεδομένου ότι ακόμη λέγεται ΘΑΣΟΣ βρισκόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Η φωτογραφία είναι από τον κ. Σπύρο Γεωργίου.

Το ΚΑΣΤΡΙΑΝΙ ΚΕΑΣ έρχεται από εκείνη την εποχή όπου το κάθε πλοίο είχε τη δική του γραμμή, σχεδίαση και φινέτσα. Ελληνικά χέρια σχεδίαζαν και ναυπηγούσαν. Οι λαμαρίνες έπαιρναν σχήμα, αποκτούσαν χρώμα και φανατικούς φίλους. Χαρούμενοι ταξιδιώτες, ντόπιοι και παραθεριστές έγραφαν αναμνήσεις πάνω στα καταστρώματα πλοίων όπως το ΚΑΣΤΡΙΑΝΙ.

Στρατής Μαζίδης
για το ikarystos.gr

Μοιράσου στο Google Plus