Πριν λίγες ημέρες ο Τουριστικός Σύνδεσμος Καρύστου έθεσε στο τραπέζι της συνάντησης με τον Κώστα Μπακογιάννη το ζήτημα της ακτοπλοϊκής σύνδεσης της πόλης με τη Ραφήνα και τις Κυκλάδες αιτούμενος την κατασκευή νέας προβλήτας.
Καταρχήν είναι θετικό που η συζήτηση την οποία ανοίξαμε το καλοκαίρι του 2017 με άρθρα μας αρχίζει να απλώνεται. Αν δε διεκδικήσεις, δεν πρόκειται να λάβεις. Ιδιαίτερα απέναντι στην ΟΛΝΕ η οποία εστιάζει ως επί το πλείστον στη Χαλκίδα.
Αφού όμως ανοίγει η συζήτηση είναι καλό να ξεδιπλωθούν όλες οι πτυχές της.
Το λιμάνι της Καρύστου ως έχει, τουλάχιστον από πλευράς διαστάσεων δεν εμποδίζει την ακτοπλοϊκή σύνδεση ούτε με τη Ραφήνα, ούτε και με τις Κυκλάδες. Δε γνωρίζω όμως τι ισχύει με τα βυθίσματα.
Φυσικά δεν πρόκειται για το πλέον άνετο λιμάνι στον κόσμο. Οι διαστάσεις του δε βοηθούν έναν άνετο κατάπλου για πλοία μεγαλύτερα των διαστάσεων του ΚΑΡΥΣΤΟΣ και του ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ.
Αλλά δεν τον απαγορεύουν κιόλας.
Το 88 μέτρων ΚΑΡΥΣΤΟΣ ΕΞΠΡΕΣ εξυπηρέτησε για λίγο τη γραμμή με τον καπετάν Ισίδωρο Μαμίδη στη γέφυρα μολονότι επρόκειτο για ένα πολύ ζόρικο πλοίο και ιδιαίτερα προβληματικό στη μανούβρα.
Εστιάζοντας σε συγκεκριμένη κλίμακα στο χάρτη της Google και μετρώντας τις αποστάσεις (με την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχουν αποκλίσεις), παρατηρούμε ότι το 100 μέτρων ΠΑΝΟΡΑΜΑ μπορεί θεωρητικά με προσεκτικούς χειρισμούς να προσεγγίσει στην Κάρυστο.
Ισχύει όμως και πάλι ο αστερίσκος για το βύθισμα, ιδίως κοντά στο λιμενοβραχίονα καθώς το πλοίο θα έπρεπε να εκμεταλλευθεί κάθε δυνατό σημείο.
Θα μπορούσε θεωρητικά να γυρίσει εκτός λιμανιού και να μπει ανάποδα μέσα.
Μια φορά πάντως η προσέγγιση τεχνικά δεν είναι άπιαστη. Επίσης επίτηδες το δέσαμε απέναντι από το Γαλαξία διότι τα εξερχόμενα ΙΧ μπορούν να φεύγουν κατευθείαν αριστερά ή ευθεία απέναντι, ενώ από τα δεξιά του πλοίου υπάρχει ικανός χώρος αναμονής για όσα αυτοκίνητα πρόκειται να επιβιβαστούν.
Το ζήτημα βρίσκεται αλλού.
Στην κίνηση της γραμμής και το κόστος της. Η γραμμή της Καρύστου στα πλαίσια της απευθείας σύνδεσης με τη Ραφήνα δεν μπορεί να φανεί ανταγωνιστική στο κόστος με βαριά πλοία τύπου ΠΑΝΟΡΑΜΑ.
Αν το ΠΑΝΟΡΑΜΑ έχει τόσο υψηλό ναύλο για να τρέξει με 14 μίλια ταχύτητα τα 14 ν.μ. μέχρι το Μαρμάρι, τι τιμή θα είχε για την ΚΑΡΥΣΤΟ;
Με μια ταχύτητα γύρω στα 20 μίλια η Κάρυστος μπορεί να είναι προσβάσιμη από τη Ραφήνα σε περίπου 1 ώρα (και κάτι). Πόσο όμως θα μας κόστιζε αυτό;
Με τα ανδριώτικα ένας επιβάτης και ΙΧ για Ανδρο στοιχίζουν 19 + 40 ευρώ αντίστοιχα ενώ σε περίοδο προσφορών 9+27 ευρώ αντίστοιχα.
Για το Μαρμάρι 21-24 ευρώ το ΙΧ και 9 ο επιβάτης.
Συνεπώς κάπου στο ενδιάμεσο με τέτοιου τύπου πλοία θα κυμαινόταν το κόστος για την Κάρυστο καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα βαπόρια αυτά λειτουργούν λόγω διαφορετικής ταχύτητας με διαφορετικές καταναλώσεις.
Για να συνδεθούμε όμως με τις Κυκλάδες μέσω πχ του Sea Jet (μήκους 40 μέτρων), αυτό μπορεί να συμβεί και σήμερα. Για να έρθουν όμως τα συμβατικά πλοία τότε χρειάζεται νέα προβλήτα ή άλλου τύπου ιδέες.
Θα είχε πχ πολύ ενδιαφέρον αν σταματούσαν οι Καρυστινοί να χρησιμοποιούν τη γραμμή του Μαρμαρίου με αίτημα να υπάρχουν ορισμένα δρομολόγια και για Κάρυστο με πχ το πιο βολικών διαστάσεων ΕΥΒΟΙΑ ΣΤΑΡ. Άραγε θα υπήρξε μια πειραματική δρομολόγηση; Κι αν ναι, θα πετύχαινε;
Οι Καρυστινοί θα μπορούσαν να επιδείξουν έναν τοπικισμό που θα κόστιζε κάτι παραπάνω σε χρόνο και σίγουρα σε χρήμα για να ζωντανέψει ξανά η γραμμή;
Διότι για να είμαστε ειλικρινείς, δε διαφαινόταν μέλλον στη γραμμή από όταν θα σταματούσε κάποια στιγμή το ΚΑΡΥΣΤΟΣ.
Ένα άλλο κορυφαίο ζήτημα είναι η κίνηση της γραμμής από τουριστικής άποψης. Ένας μακρόπνοος σχεδιασμός που θα καταστούσε την αγαπημένη μας Κάρυστο προορισμό για όλες τις εποχές, θα άλλαζε τα δεδομένα. Πχ η καθιέρωση ενός κινηματογραφικού Φεστιβάλ ή ενός μουσικού 3μερου με γνωστούς καλλιτέχνες. Μια δυνατή τουριστική καμπάνια στα ΜΜΕ για την προβολή της περιοχής όλο το χρόνο. Ωστόσο η βιομηχανοποίηση της περιοχής με τα αιολικά πάρκα δε μας βοηθά, καίγοντας το δυνατό χαρτί της Οχης και του Καβοντόρου.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ο τύπος του πλοίου. Η φιλοσοφία που εξέφρασαν το ΚΑΡΥΣΤΟΣ και το ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ κυριάρχησε για περίπου 30 χρόνια και αυτή είναι μια: ελαφρού τύπου πλοία με ολιγομελές πλήρωμα και χαμηλή κατανάλωση σε καύσιμα. Τα σημερινά πλοία στο Μαρμάρι εδώ βγαίνουν εκτός συναγωνισμού μολονότι θα μπορούσαν να έχουν 1-2 δρομολόγια την εβδομάδα με ειδική έκπτωση από το να πηγαινοέρχονται άδεια το χειμώνα. Δεν είναι τυχαίο ότι το ΜΑΡΜΑΡΙ ΕΞΠΡΕΣ κατηφόρησε στο Λαύριο και πως αρκετές φωνές έλεγαν ότι το ΠΑΝΟΡΑΜΑ θα μπορούσε να κάνει και τη γραμμή Ραφήνας - Ανδρου.
Συμπερασματικά τα σημεία κλειδιά είναι:
1. Η δημιουργία συνθηκών για μια υψηλής κίνησης γραμμή (ώστε να συνδεθούμε με τις Κυκλάδες)
2. Οι Καρυστινοί να προτιμήσουν αποκλειστικά τη δική τους γραμμή
3. Να μη χαθούν άλλες υποδομές (ΙΚΑ, ΔΟΥ) αλλά να υπάρξει μια επαναδιεκδίκησή τους λόγω των αντικειμενικών δυσκολιών που έχουν ανακύψει
4. Να υπάρξει μια δυναμική εξωστρέφεια
5. Να έρθει ένα πλοίο μικρότερο των 100 μέτρων, ελαφρύ, ικανό για τη γραμμή και με καλές δυνατότητες στη μανούβρα και τη φορτωση / εκφόστωση, που θα έχει εξαιτίας του χαμηλότερου λειτουργικού κόστος κι ένα καλύτερο ναύλο.
6. Το κόστος του ναύλου και το μίνιμουμ ζήτησης για να σταθεί η γραμμή
6. Το κόστος του ναύλου και το μίνιμουμ ζήτησης για να σταθεί η γραμμή
Στο ερώτημα αν υπάρχει τέτοιο βαπόρι, η απάντηση είναι ΝΑΙ. Υπάρχει, είναι σχετικά νεότευκτο, φτιαγμένο από ελληνικά χέρια και δεν είναι τυχαίο πως έχει προταθεί ως ιδέα και από άλλους αλλά για το Μαρμάρι για να πέσει το κόστος.
Το ποιο είναι αυτό το πλοίο μαζί με μια διαφορετική πρόταση για το λιμάνι της Καρύστου ώστε να υπάρχει η δυνατότητα να μπουν κυκλαδίτικα δίχως νέα προβλήτα ή που αυτή θα μπορούσε να δημιουργηθεί σε κείμενά μας που θα ακολουθήσουν.
Μια φορά πάντως τίποτε δεν είναι απαγορευτικό... Και σίγουρα μπορούμε να τα συζητήσουμε.
Στρατής Μαζίδης
για το "Η Κάρυστος"
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.