"Έξπρές Κάρυστος" - Το πλοίο που ήρθε να εκπληρώσει ένα μεγάλο όνειρο αλλά η κακή ημέρα φάνηκε από το πρωί

Μεσημέρι Μ. Παρασκευής του 2000 κατά τον κατάπλου του ΕΞΠΡΕΣ ΚΑΡΥΣΤΟΣ στη Ραφήνα. Στο βάθος διακρίνεται το ΚΑΡΥΣΤΟΣ που είχε αναχώρησει για Κάρυστο

Βρισκόμαστε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 όταν ο κυρίαρχος του νότιου Ευβοϊκού, Γιώργος Γούτος αποφασίζει να τον εγκαταλείψει. Στις αρχές της δεκαετίας πούλησε το "ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ" και το 1995 ακολούθησαν το "ΜΑΡΜΑΡΙ Ι" και το "ΚΑΡΥΣΤΟΣ".

Το ΜΑΡΜΑΡΙ Ι ανηφόρησε προς Αλβανία και Αδριατική, ενώ το ΚΑΡΥΣΤΟΣ πέρασε στα χέρια του επί σειρά ετών καπετάνιου του. Αυτό όμως δημιούργησε ένα κενό στη γραμμή καθώς ο Γούτος με το ΧΑΡΟΥΛΑ και το ΑΘΗΝΑ 2004 έβαζε πλώρη για Κυκλάδες ενώ είχε ήδη πατήσει στη γραμμή Λαύριο - Κέα - Κύθνος με το ΜΥΡΙΝΑ.

Τότε λοιπόν ένας καρυστινός, ο Πέτρος Δεληγιάννης, παλιός υπάλληλος του ΟΤΕ, αποφασίζει να επενδύσει στον τόπο του για να φέρει ένα μεγάλο πλοίο στη γραμμή. Εξ όσων γνωρίζω, προσέγγισε κι αρκετούς καρυστινούς για να συνδράμουν οικονομικά το εγχείρημα προσφέροντας τους μετοχές.

Δε γνωρίζω αν ο άνθρωπος είναι ακόμη στη ζωή, αλλά πραγματικά θα ήθελα να του βγάλω το καπέλο. Μπορεί το πλοίο να μην αποδείχθηκε η καλύτερη επιλογή αλλά και μόνο το γεγονός ότι θέλησε να επενδύσει τα χρήματά του, να βοηθήσει τον τόπο του και να βλέπει τα σινιάλα του στο λιμάνι, είναι αξιέπαινα.

Ο Δεληγιάννης λοιπόν βλέπει την ευκαιρία κι αποφασίζει να την αδράξει. Ψάχνει και βρίσκει το παροπλισμένο CORFU SEA στην Ηγουμενίτσα. 

Ο Γιώργος Γούτος διηγείται χαρακτηριστικά στη συνέντευξή του στο arxipelagos.com:

«ο Πέτρος ο Δεληγιάννης δεν με άκουσε τότε και πήγε και πήρε το «Corfu Sea” που ήταν παροπλισμένο στην Ηγουμενίτσα. Εγώ το είχα επιθεωρήσει τοι πλοίο και διαπίστωσα ότι δεν έκανε. Δεν με άκουσε και ο Πέτρος δεν πήγε καλά. Είχε σκουριές μέσα, είχε προβλήματα με τις σωληνώσεις. Η κατασκευή του δεν ήταν καλή. Το πλοίο αυτό δεν φτιαχνόταν εύκολα».

Το CORFU SEA ναυπηγήθηκε το 1971 ως Αετός στο ναυπηγείο Καμίτση του Περάματος για να συνδέσει την Πάτρα με το Ιόνιο. Ωστόσο καθελκύστηκε ημιτελές. Το 1977 θα μετονομαστεί σε ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ και θα δρομολογηθεί από τον Πειραιά για τις Κυκλάδες για τη ''Ναυτική Εταιρεία Οχηματαγωγών Κυκλάδων".

Το ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ  διακρίνεται στα δεξιά στη φωτογραφία που ανήρτησε στο nautilia ο χρήστης Ellinis, ενώ εδώ το βλέπουμε σε μια άλλη προγενέστερη φωτογραφία της εποχής το 1978.

Πηγή:http://www.greekshippingmiracle.org/...k-coastal.html

Το πλοίο δε θα μακροημερεύσει και θα βρεθεί το 1981 κατασχεμένο στις ντάνες της Ελευσίνας.

φωτο από nautilia / χρήστης Ellinis

Τελικά γύρω στο 1985 περνά στους Αγαπητούς, μετονομάζεται σε CORFU SEA κι ανηφορίζει για Ηγουμενίτσα όπου θα συνδέσει την Ελλάδα με το Μπρίντεζι. Πρώτα θα υποστεί μια μετασκευή διαπλάτυνσης που χάλασε την εξωτερική του εμφάνιση σε μεγάλο βαθμό.

M/S CORFU SEA. © Foto Panteleimon Lelekis

M/S CORFU SEA. © Foto Raimo A Wirrankoski.

Εκεί θα μείνει μέχρι το 1994 όπου θα παροπλιστεί για να το ανακαλύψει το 1995 ο Δεληγιάννης. Ίσως το μεγαλύτερο λάθος του Δεληγιάννη να ήταν ότι θέλησε να μπει στη θάλασσα και την πολύ ζόρικη ακτοπλοΐα τόσο πολύ ώστε δεν άκουσε το Γούτο.

Το βαπόρι όμως εκείνη την εποχή φάνταζε αρχοντικό μπροστά στα προηγούμενα των 60 και 70 μέτρων. Μεγάλα καταστρώματα, μεγάλο σαλόνι ενώ διέθετε ακόμη και παρεκκλήσιο του Αγίου Νικολάου.

Το πλοίο θα μετονομαστεί σε ΕΞΠΡΕΣ ΚΑΡΥΣΤΟΣ και το καλοκαίρι του 1996 ετοιμάζεται να ντεμπουτάρει στη Ραφήνα με σινιάλα DD Ferries.

Η ταμπέλα του πρακτορείου του κοντά στις ψαροταβέρνες που παρέμεινε αρκετά χρόνια μετά τη φυγή του έγραφε:

"ΕΞΠΡΕΣ ΚΑΡΥΣΤΟΣ - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΔΙΑ ΜΑΡΜΑΡΙ, ΚΑΡΥΣΤΟ, ΚΕΑ".

Αν ισχύει το ρητό "η καλή ημέρα από το πρωί φαίνεται". τότε το πρώτο πρωινό ήταν συννεφιασμένο.

shipfriends -χρήστης TankerShip (φωτο από το ατύχημα)

Το πλοίο κενό επιβατών έφυγε από Πειραιά για Ραφήνα ώστε να ξεκινήσει την άλλη μέρα δρομολόγια. Επειδή θα περνούσε κοντά από την Κέα, η εταιρεία αποφάσισε να το στείλει στο νήσι για δοκιμαστικό κατάπλου στο λιμάνι. Ωστόσο καθώς πρυμνοδετούσε, έπεσε με φόρα στον ντόκο ώστε ξαναγύρισε Πειραιά για επισκευές. Ουσιαστικά έχασε τη μισή σεζόν και ήρθε στα τέλη Ιουλίου στη Ραφήνα.

Το πρόγραμμα προέβλεπε εναλλάξ ένα δρομολόγιο για Κάρυστο, ένα για Κέα και δύο για το Μαρμάρι.

Το 1997 η Κέα βγήκε από τα δρομολόγια καθώς δεν είχε κίνηση.

Στην Κάρυστο το πλοίο παιδευόταν πολύ για να δέσει. Όσοι το ταξιδέψαμε θα θυμόμαστε ότι ήταν ιδιαίτερα αργό στη μανούβρα ακόμη και στο Μαρμάρι, πόσο μάλλον στην Κάρυστο. Συνήθως έμπαινε στην Κάρυστο με την όπισθεν εκτός από τον τολμηρό Σιδερή Μαμίδη που εκμεταλλευόταν κάθε διαθέσιμο εκατοστό για να γυρίσει.

Το 1998 θα περιοριστεί πλέον μόνο στο Μαρμάρι αφήνοντας την Κάρυστο στο ΚΑΡΥΣΤΟΣ.

Το 1998 και το 1999 θα περάσουν σχετικά ήρεμα μέχρι το Πάσχα του 2000 όταν ο Αλιφραγκής από τα Στύρα με τις παντόφλες και τα ποντοπόρα αποφασίζει να μπει στη γραμμή του Μαρμαρίου.

Βρήκε ένα πλοίο 15ετιας από την Ιαπωνία, το σινιάρισε, το ονόμασε ΜΑΡΜΑΡΙ ΕΞΠΡΕΣ και διαφήμισε την εκτέλεση του δρομολογίου από το Πάσχα που θα ξεκινούσε το καράβι σε 50' λεπτά αντί για τη 1 1/4.

Θυμάμαι ήταν Μεγάλη Παρασκευή στη Ραφήνα. Το ΚΑΡΥΣΤΟΣ ήρθε, πήρε τον κόσμο του κι έφυγε. Το ΕΞΠΡΕΣ ΚΑΡΥΣΤΟΣ ήρθε κι έφυγε σχεδόν άδειο με όλο τον κόσμο να προτιμά να περιμένει το καινούριο. Το ΜΑΡΜΑΡΙ ΕΞΠΡΕΣ επικράτησε ολοκληρωτικά ώστε το ΕΞΠΡΕΣ ΚΑΡΥΣΤΟΣ κατηφόρησε προς Λαύριο και Τζιά.

Ωστόσο κι εκεί θα σταθεί ιδιαίτερα άτυχο. Τον Οκτώβριο του 2000 θα παρουσιάσει μια βλάβη στο πηδάλιο ενώ επέστρεφε από Κέα στη στροφή της Μακρονήσου. Το πλοίο θα μείνει ακυβέρνητο στον καιρό

Το τηλεγράφημα του Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων:


Ένας επιβάτης εκείνου του δρομολογίου διηγείται:

Έτυχε μαζί με ένα συνάδελφό μου, να είμαστε στους 32 επιβάτες του ατυχήματος τον Οκτώβριο του 2000 στο nautilia (χρήστης Floukos).

Η κατάσταση δεν ήταν τόσο τραγική όσο παρουσιαζόταν από τα δελτία που βλέπαμε στην τηλεόραση του καραβιού. Τη στιγμή που συνέβηκε έσβησαν τα φώτα και το καράβι έκοψε απότομα.
Ο φωτισμός επανήλθε σύντομα αλλά το πλοίο ήταν έκθετο στις καιρικές συνθήκες με αποτέλεσμα να κουνιέται ιδιάιτερα. Κάποια στιγμή έσπασαν μερικά ποτήρια στο μπαρ.
Από το μεσημέρι που φύγαμε από τη Τζια (μάλιστα τρέχαμε να προλάβουμε το Κάρυστος γιατί πιστεύαμε ότι με το Μύρινα θα καθυστερούσαμε πολύ και τελικά το Μύρινα έκανε μία βόλτα γύρω μας και πήγε στο Λαύριο), βγήκαμε αργά το βράδυ στο λιμανάκι της Φώκαιας με το ταχύπλοο του λιμενικού. Είχε προηγηθεί μία άκαρπη προσπάθεια να μας βάλει το ρυμουλκό στο Λαύριο και μετά μας μετέφεραν στο Λιμενικό. Στη μεγαλύτερη διάρκεια βρίσκονταν γύρω μας και μικρά σκάφη από το Λαύριο. Μην ξεχνάμε ότι το ατύχημα του Σαμίνα ήταν ακόμα ζωντανό. Το αυτοκίνητο το πήραμε αρκετές ημέρες αργότερα.

Εντούτοις βρισκόμασταν μόλις 20 ημέρες μετά την τραγωδία του ΣΑΜΙΝΑ όπου σε μια νύχτα όλοι έγιναν καπετάνιοι και ειδήμονες. Η υστερία εκείνη είχε ως αποτέλεσμα να την πληρώσουν αρκετά πλοία όπως το ΕΞΠΡΕΣ ΚΑΡΥΣΤΟΣ και το ΚΑΡΥΣΤΟΣ.

Επιπλέον εκείνη την ημέρα λέγεται ότι βρισκόταν επί του πλοίου γνωστός πολιτικός του ΠΑΣΟΚ με ιδιαίτερη σχέση με το νησί που δεν αντέδρασε όσο καλύτερα γινόταν με το συμβάν.

Το πλοίο θα παροπλιστεί για ακόμη μια φορά. Κάποια στιγμή θα μετονομαστεί σε ΚΑΡΥΣΤΟΣ 1 και με σημαία Βορείου Κορέα θα ξεκινήσει το 2004 το τελευταίο του ταξίδι για τα διαλυτήρια της Ινδίας.

Το ΕΞΠΡΕΣ ΚΑΡΥΣΤΟΣ σου αφήνει μια λυπηρή αίσθηση διαβάζοντας την ιστορία του από την πολύ αρχή. Ναυπηγήθηκε με προσδοκίες για μεγάλα πράγματα αλλά πάντα κάτι δεν πήγαινε καλά.

Μπορούμε να ισχυριστούμε ότι πέρα από τα δικά του προβλήματα, ούτε η συγκυρία το βοήθησε ποτέ.

Σε κάθε όμως περίπτωση το πέρασμά του τόσο από τη Ραφήνα όσο και από την Κάρυστο είναι μιας μορφής παρακαταθήκη. Καρυστινός μαζί με άλλους Καρυστινούς βρήκαν, αγοράσαν κι έφεραν ένα πλοίο στον τόπο τους.

Να είστε σίγουροι ότι αν είχαν ανακαλύψει ένα άλλο βαπόρι, ευέλικτο κι ελαφρύ, τα παιδιά ακόμη θα έπαιζαν τις νύχτες δίπλα του στο λιμάνι.

Μια φορά πάντως αυτές είναι οι επενδύσεις, που αν προσέξεις όλες τις παραμέτρους, θα βοηθήσουν την Κάρυστο να πάει μπροστά.

Του Σ.Χ.Μ.
για το "Η Κάρυστος"
(ikarystos.gr)

Μοιράσου στο Google Plus