Προσοχή στην απαξίωση της γραμμής του Μαρμαρίου

Το να πάθει ένα πλοίο μια βλάβη, δεν είναι ασύνηθες ούτε σημαίνει πως πρόκεται για...σαπιοκάραβο. Ακόμη και κάτι που δε χρησιμοποιείται ποτέ, κάποια στιγμή παύει να λειτουργεί. Συνεπώς η μηχανική βλάβη του ΕΥΒΟΙΑ ΣΤΑΡ ήταν στο πρόγραμμα. Άλλωστε το πλοίο δούλεψε περισσότερο του προγραμματισμένου λόγω του ζητήματος με τις ηλεκτρομηχανές στο ΠΑΝΟΡΑΜΑ.

Του Στρατή Μαζίδη

Αυτό που είναι ασύνηθες, είναι να έχεις τον κόσμο στο λιμάνι, να μην το ενημερώνεις εξαρχής, να μη βγάζεις μια ανακοίνωση, να μη ζητάς συγγνώμη. Κάποιοι μπορεί να υπέστησαν ζημιά από τη χθεσινή καθυστέρηση. Άλλωστε δεν έχει μόνο ο επιβάτης ανάγκη το πλοίο, ισχύει και το αντίστροφο.

Χθες λοιπόν δεν υπήρχε ενημέρωση. Δε γνωρίζουμε πότε και πως προέκυψε η βλάβη αλλά σίγουρα ορισμένα επιμέρους θέματα ιδίως στην αντιμετώπιση του κόσμου, είχαν πολλά περιθώρια περισσότερων προσδοκιών.

Πρέπει λοιπόν να καταλάβουν κάποιοι, και μέσα στα πλοία, όπου έφτασαν κάποια παράπονα στα αυτιά μου, ότι δε χτυπάμε κανένα καράβι. Το ΠΑΝΟΡΑΜΑ με το μέγεθος που έχει και τα 22-23 άτομα πλήρωμα ασφυκτιά στη γραμμή αυτή, κι ας είναι ωραίο, με φινέτσα, με γραμμές κτλ. Δεν κάνει. Χαντακώνεται το ίδιο και οδηγεί τη γραμμή σε επικίνδυνο αδιέξοδο λόγω των υψηλών ναύλων που επιβάλλουν τα μεγάλα του λειτουργικά έξοδα. Είναι τυχαίο ότι το πλοίο, που για να είμαστε ειλικρινείς αγοράστηκε υπό άλλες συνθήκες και εκτιμήσεις, πως δεν το ακουμπά κανείς ενώ έχει βγει στην αγορά; Απλά φανταστείτε ότι το ΑΡΤΕΜΙΣ που κάνει το ενδοκυκλαδικό είναι μικρότερο του ΠΑΝΟΡΑΜΑ.

Η Νότια Εύβοια έχει απεριόριστες δυνατότητες και αρκετός κόσμος από την Αττική διαθέτει σπίτια στην περιοχή. Συνεπώς χρειάζεται ακτοπλοϊκή σύνδεση και μάλιστα τακτική, αυτό όμως πρέπει να γίνεται με τα κατάλληλα πλοία για τη γραμμή και πάντα έχοντας στο νου ότι οι επιβάτες δεν είναι Ωνάσηδες. Δεν είναι καλό να απαξιωθεί η γραμμή του Μαρμαρίου. Διότι τότε θα οδηγηθούμε σε μονοπώλιο των Νέων Στύρων, θα χάσουμε ένα χώρο απασχόλησης ντόπιων ναυτικών ενώ θα ανέβουν κι εκεί οι τιμές. Οι Στυριανοί άλλωστε έδειξαν τα τελευταία χρόνια με τον περιορισμό των πλοίων από 5 σε 3, πως μπορούν να προσαρμόζονται στις απαιτήσεις. Εμείς;

Μοιράσου στο Google Plus