 |
| Το Πόρτο Λάφια καταπλέει στη Ραφήνα το 1980 |
Δε γνωρίζω ποια είναι η κ. Σοφία Μιχαρικοπούλου αλλά να την έχει ο Θεός καλά, ευχόμενος να έχει κι άλλα τέτοια βίντεο που μόνο οι καραβολάτρες και οι μύστες της Ραφήνας μπορούν να εκτιμήσουν. Το μακρινό 1980 με τα πλοία θρύλους της εποχής που μεσουράνησαν για μερικά ακόμη χρόνια μαζί στην περιοχή.
Του Στρατή Μαζίδη
Η νοσταλγική μουσική του Days of Pearly Spencer και επιστροφή στη Ραφήνα των αρχών της δεκαετίας του 1980. Τα πλοία που έβλεπα σχεδόν κάθε Σάββατο στην καθιερωμένη βόλτα. Το επιβλητικό και κατακόκκινο Νήσος Χίος στο πρωτοποριακό δρομολόγιο Ραφήνα-Μεστά. Τα Χρυσή Αμμος Ι,ΙΙ και ΙΙΙ σε μια εποχή που οι Γραμμές Ηπειρος του Αυγουστή Πολέμη μεσουρανούσαν στις Κυκλάδες.
Το πρώτο της Ν.Ε. Χίου δεν είχε την ανάλογη συνέχεια αλλά ούτε και στήριξη όταν η ΝΕΛ πάτησε γκάζι. Η κυριαρχία του Πολέμη έφτασε το τέλος της μερικά χρόνια αργότερα και ύστερα από το τραγικό ναυάγιο του Χρυσή Αυγή.
Το πρώτο πέρασμα νομίζω του Στρίντζη με το Αίνος. Το Καστριανί Κέας και βέβαια το αγαπημένο Πόρτο-Λάφια, όπως το γνωρίσαμε, τρέξαμε στα καταστρώματα και δίπλα του πολλές νύχτες. Είχα την τύχη να ταξιδεύσω με πολλά πλοία αλλά το Πόρτο-Λάφια που 32 χρόνια ήταν στο Νότιο Ευβοϊκό δεν το αλλάζω με τίποτε. Ποιο παιδί της εποχής στη Ραφήνα και την Εύβοια δεν ερωτεύθηκε το πλοίο και δε φαντάστηκε μια μέρα να βρίσκεται στη γέφυρά του και να το βάζει στο λιμάνι για να ανοίξει την πλώρη του;
Εδώ να σημειώσουμε ότι ίσως πρόκειται για το μοναδικό, τουλάχιστον δημοσιευμένο, βίντεο των δύο ιστορικών πλοίων του Νοτίου Ευβοϊκού όπου βλέπουμε και τα δύο σε δράση. Το μεν Καστριανί έχοντας αποπλεύσει για Κέα διασταυρώνεται με το Πόρτο-Λάφια που ερχόταν από την Κάρυστο.
Εδώ να σημειώσουμε ότι ίσως πρόκειται για το μοναδικό, τουλάχιστον δημοσιευμένο, βίντεο των δύο ιστορικών πλοίων του Νοτίου Ευβοϊκού όπου βλέπουμε και τα δύο σε δράση. Το μεν Καστριανί έχοντας αποπλεύσει για Κέα διασταυρώνεται με το Πόρτο-Λάφια που ερχόταν από την Κάρυστο.
Καλοκαίρια μιας άλλης εποχής. Τότε που ο κόσμος χαμογελούσε. Τα χρήματα έφταναν για διακοπές πολλών εβδομάδων και τα πλοία έφευγαν κι έρχονταν γεμάτα κάθε μέρα. Το βίντεο από κάμερα της εποχής φέρνει στο νου ανθρώπους που δεν υπάρχουν πια, μια χώρα που δεν υπάρχει πια και δάκρυα στα μάτια.
Κι από όλους αυτούς τους θρύλους μόνο ένας απέμεινε να συνεχίζει να οργώνει τις θάλασσες. Το τότε Χρυσή Αμμος και σήμερα Μακεδών.
Πάμε λοιπόν να κόψουμε εισιτήριο και να ανέβουμε στους θρύλους της εποχής. Τότε που σχεδίαζαν βαπόρια με φινέτσα και προσωπικότητα, όχι κλειστά κουτιά. Τότε που οι διακοπές αρχίζαν από το πάτημα στον καταπέλτη. Τότε που η ζωή είχε περισσότερη φαντασία και λιγότερα προβλήματα!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.