Αισθάνομαι βαθιά την ανάγκη να ευχαριστήσω τον παπα-Κώστα και τον παπα-Πέτρο. Είναι η καθημερινή μας συντροφιά και σύνδεση με όσα γίνονται αυτήν την περίοδο. Έστω κι έτσι, έστω και σε μια χώρα που δεν εμπιστεύεται πλέον το Θεό. Για να εμπιστεύεσαι, πρέπει πρώτα να πιστεύεις.
Να ακούς τον παπά-Κώστα να βγάζει μια ζωντάνια και μια φωνή λες και χειροτονήθηκε χθες. Τον βλέπω πολλές φορές σε λειτουργίες του Σαββάτου που βγαίνει από την πλαϊνή πόρτα και νομίζω ότι βγήκε από κάποια θύρα μέσα από την ιστορία. Από τη Βίβλιο βγήκε, από την Κωνσταντινούπολη βγήκε, θα σας γελάσω.
Αλλά και ο παπά-Πέτρος με τη χαρακτηριστική φωνή του και το λεβέντικο παράστημα. Κάπως έτσι λες πως θα ήταν κι ο Σίμων Πέτρος. Σε αυτές τις ημέρες που κάποιοι τις διανύουμε για διάφορους λόγους με ιδιαίτερη φόρτιση, είναι η συντροφιά μας, ο συνδετικός μας κρίκος με την Εκκλησία.
Και αυτή η όμορφη συνήθεια της μετάδοσης των ακολουθιών μακάρι να διατηρηθεί.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ! Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!
Σ.Μ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.